Na szczęście krótko później spotkałam się w innym gronie mam i kiedy poruszyłam ten temat okazało się, że moje dzieci nie odbiegają od normy.
Zachęcam Was do obciążania dzieci małymi obowiązkami domowymi. Takimi na miarę ich możliwości. Ale jednak. Co to daje? Oj, bardzo wiele:
- dziecko bardziej w siebie wierzy- "Skoro mamusia sądzi, że dam radę to muszę być świetny."
- uczy, że w życiu nic samo nie przychodzi, trzeba na wszystko zapracować
- uczy systematyczności- nieposprzątane zabawki będą narastały, a sprzątane regularnie nie sprawią kłopotu
- uczy szacunku dla pracy innych
- mama ma ciut mniej pracy i więcej czasu dla dzieci :)
Jak widać- same plusy. Poza tym małe dzieci bardzo lubią pomagać rodzicom. |To my je do tego zniechęcamy "Daj, ja to zrobię szybciej". Znamy?
Jakie obowiązki mają moje dzieci?
Julka (lat 7):
- latem wiesza część prania na balkonie ( bo w łazience nie dosięgnie)
- chodzi do sklepu po drobne zakupy
- sama szykuje sobie i bratu płatki na śniadanie
- wkłada naczynia do zmywarki
- dolewa psu wody i dosypuje karmy do misek
- odkurza, zamiata podłogę (wymaga to potem poprawy, ale robię to, kiedy nie widzi )
Krzyś (lat 4 od jutra):
- znosi naczynia ze stołu
- ściera kurze
Obydwoje:
- opróżniają zmywarkę
- wynoszą ze mną śmieci ekologiczne
- chowają swoje ubrania po prasowaniu do szaf
- parują swoje skarpetki
- sprzątają swoje zabawki
Oczywiście, w praktyce różnie to bywa :) ale starają się tego przestrzegać. Najgorzej idzie oczywiście sprzątanie pokoików, ale i tak jest już nieźle.
A Krzyś na każdym kroku udowadnia nam, że obowiązki mogą być zabawą. Na przykład parowanie skarpetek, bo z par można układać obrazki na podłodze- tu układał akurat trójkąt :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz